درآمدی بر نظام‌سازی اسلامی در حوزه سلامت

توضیح

نظام‌سازی فقهی و کشف نظام موضوعات و مسائل مورد نیاز حیات تمدنی بشر از منظر اسلامی، مهم‌ترین غایت برای دانش فقه در این مقطع زمانی از تاریخ تکوّن فقه اسلامی می‌باشد. با توجه به آمیختگی ادراکات اعتباری و حقیقی در فقه نظام الصحة، روش¬شناسی کشف فقه نظریات و فقه نظام¬ساز و مولفه‌های اصلی آن همچون کلیات و مفاهیم در مقابل تولید نشریه، تامین حجیت نظامات و نیز برخی اصول و ابعاد نظری حاکم بر نظام و خصوصا نظام الصحة از منظر فقه اسلامی مورد واکاوی و کنکاش قرار خواهد گرفت. پرداختن به مسئله‌ی نظام‌سازی در حوزه¬های مختلف زندگی بشر از جمله مقوله سلامت به معنای اعم آن، در زمان ما از جهاتی ضرورت دارد؛ یکی از دلایل ضرورت پرداختن به این موضوع، نیازهای موجود عصر ماست. مکتبی در عرصه‌ی علم و اجرا موفق خواهد بود که اقدام به نظام‌سازی نماید، تا بدین طریق در برابر پیش‌آمدهای مختلف راه‌حل داشته باشد و غافل‌گیر نشود. همان‌گونه که مورد تاکید اندیشمندان و فقیهان شیعه نیز بوده؛ آنگاه که بحث از احادیث طبی به حوزه‌‌ی فهم و فقه‌الحدیث کشیده می‌شود، بیش از هر زمان دیگر می‌توان درک نمود که دانش به ودیعه نهاده شده در روایات تا حد بسیار زیادی با دانش عرفی و تجربی آمیخته گردیده و این تلقی که احادیث طبی بدون وجود ساختار و نظامی در حوزه‌ی سلامت می‌تواند فارغ از بحث و بررسی و تجربه و آزمون، راه درمان و معالجه را بگشایند، منتفی می‌گردد.
واژه‌های کلیدی: فقه، طب، نظام، نظام سازی.