حقوق مالکیت فکری با تاکید بر حق تالیف

توضیح

حقوق مالکیت فکری، مفهوم حقوقی نوینی است که از فعالیت ها و محصولات فکری در زمینه های تجاری علمی و ادبی و هنری حمایت می کند و شامل دو بخش مالکیت صنعتی و مالکیت ادبی و هنری است. در بخش مالکیت صنعتی عمدتاً حق اختراع، علائم صنعتی و تجاری، طرحهای صنعتی و نشانه های جغرافیایی مطرح می شود؛ و در بخش مالکیت ادبی و هنری، حقوق مولفان، مصنفان، هنرمندان و پدیدآورندگان نرم افزارهای رایانه و حقوق جانبی مربوط به کپی رایت که شامل آثار دیداری و شنیداری می باشد مورد بررسی قرار می گیرد. در اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین المللی حقوق اقتصادی - اجتماعی و فرهنگی و مدنی و سیاسی بهره مندی از منافع مادی و معنوی و لزوم اتخاذ تدابیر مناسب توسط دولتها جهت تأمین، حفظ، توسعه و ترویج آثار ادبی و هنری مورد تأکید قرار گرفته است و برگزاری چندین کنوانسیون جهانی و منطقه ای در این رابطه، گویای توجه جهانی نسبت به این مسأله است.در ایران وبسیاری ازکشورها در رابطه با حمایت از حقوق مالکیت فکری قوانین متعددی به تصویب رسیده است. در این تحقیق پس از تعریف « حقوق مالکیت معنوی» به توصیف و تبیین اهم جنبه های حقوق مالکیت فکری، پیشینه حقوق مالکیت فکری در ایران و جهان، مراجع بین المللی و داخلی قوانین و مقررات داخلی ایران در این زمینه و بررسی جنبه های مهم حق مولف از جمله تعریف حق مولف از دیدگاه های مختلف و بیان ماهیت حق مولف و ادله و مستندات حقوقدانان و فقها در خصوص مشروعیت چنین حقی و اقسام حقوق مولف و نواقص حمایت حقوق مولفان ومصنفان وهنرمندان پرداخته می شود.
واژه‌های کلیدی: حقوق مالکیت فکری، مولفان، کپی رایت.