پس از پذیرش امکان استفاده هر‌یک از دو دانش فقه و اخلاق از احکام دانش دیگر، نوبت به بیان وظایف هر‌یک از پژوهشگران فقه و اخلاق هنگام مواجهه با این احکام می‌رسد. این نوشتار با ارائه الگویی جامع فروض متعددی از مواجهه پژوهشگر اخلاق با حکم فقهی را تصویر کرده، وظیفه وی را تحت سه عنوان لزوم تبعیت از حکم فقهی، لزوم توقف در صدور حکم نهایی و لزوم بقاء بر حکم اخلاقی و عدم اعتناء به حکم فقهی بیان می‌کند.
واژه‌های کلیدی: حکم اخلاقی، حکم فقهی، تعارض اخلاق و فقه.
