مذاکره با دشمن از منظر قرآن و نهج البلاغه (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

تعامل با دیگرسرزمین‌ها و ایجاد روابط سیاسی و دیپلماتیک در یک چارچوب مشخص با حدود و خطوط زرد و قرمزی همراه است که شناخت و مراعات آن بر جامعه و نظام اسلامی ضروری و لازم است،چرا که ارتباط و دوستی با دشمنان و بیگانگان، همواره زیان های جبران ناپذیری را به جامعه اسلامی وارد کرده است. در این مورد مهمترین ابزار دیپلماسی مذاکره است مذاکره به مفهوم چانه زنی، استدلال ومتقاعد کردن طرف مقابل، یکی از رایج ترین وعمومی ترین ابزارهای ارتباط در روابط خارجی و اقدامات دیپلماتیک محسوب می شود به گونه ای که برخی از صاحب نظران، دیپلماسی را مترادف با آن معنا کرده اند.دراینجا با توجه به اوج مذاکرات هسته‌ای ایران با اتحادیه اروپا و آژانس بین‌المللی مسأله عزت و اقتدار ایران اسلامی و حفظ و صیانت آن از سوی مردم و کارشناسان به شدت مورد توجه و پی‌گیری بود.لذا بر آن شدیم تا با رجوع به قرآن و نهج البلاغه مبانی عزت و اقتدار مسلمانان و جامعه اسلامی را تبیین نماییم.چرا که اسلام به عنوان دین جامع که برای اداره جامعه و تشکیل حکومت برنامه دارد و قطعا در باره کیفیت تعاملات خارجی و سیاست خارجی در شرایط گوناگون راهکار دارد که عمده ی آنها در قرآن آمده و برخی از این شیوه ها در دوران حکومت اهل البیت علیهم السلام فرصت بروز و ظهور یافته اند از جمله دوران حکومت امیرالمومنین حضرت علی (علیه السلام) که در کتاب نهج البلاغه به آن اشاره شده است . ما در این پژوهش به دنبال آن هستیم که با معرفت شناسی منطبق با قرآن و نهج البلاغه به خوبی می توان اصول بنیادین سیاست خارجی و نحوه تقابل و تعامل و مذاکره با دشمنان را بدست آورد.چرا که در قران چندین بار درباره ی مذاکره و ارتباطات با دشمنان اشاره شده است و به همه ی مسلمانان هشدار می دهد که اگر به خواسته های آن ها تن در دهید به چیزی کمتر از عقب نشینی از تمام دستاوردهایی که تاکنون به آن دست یافته اید راضی نخواهند شد. از جمله درسوره آل عمران آیات 149 و 150 خداوند می فرماید: « یا ایها الذین امنوا ان تطیعوا الذین کفروا یردّوکم علی اعقابکم فتنقلبوا خاسرین، بل الله مولاکم و هوخیر الناصرین»(ای کسانی که ایمان آورده اید، اگر از کسانی که کفر ورزیده اند اطاعت کنید شما رابه عقب باز می گردانند. پس زیانکار و بازنده بر می گردید بلکه خدا مولا ویاور شماست و او بهترین یاری دهندگان است.
واژه های کلیدی: مذاکره، دشمن، قرآن.