ماهیت دیه و تاثیر آن بر احکام صادره از دادگاه ها

توضیح

در پژوهش حاضر، ماهیت دیه به عنوان یکی از نهادهای حقوقی مطلوب شرع و قانون، مورد بررسی قرار گرفته است. آیا دیه نهادی مدنی است که به منظور جبران خسارت ها و زیان هایی که در نتیجه عمل مرتکب به بزه دیده یا اولیای او وارد شده، پرداخت می شود یا ماهیتی جزایی دارد تا در زمره مجازات ها قرار گیرد و به عنوان کیفری بر مرتکب برای تنبه و احساس درد و رنج وی اعمال شود. به تعاقب همین استنباط ها، احکام قضایی نیز با توجه به مصادیق پیش آمده اقدام به صدور احکامی مبتنی بر یا رویکرد کیفری و مجازات مرتکب یا رویکرد مدنی و جبران خسارت می نماید. در راستای پاسخ به این پرسش چهار نظریه طرح و بیان شده است. نخست آنکه دیه دارای ماهیت صرفا کیفری است، دیگر آنکه دیه صرفا از ماهیتی حقوقی (در باب مسوولیت مدنی و ضمان ناشی از ایراد خسارت) برخوردار است. برخی نیز قائل به تفکیک در ماهیت آن شده اند. نگارنده بر این باور است که دیه دارای ماهیت تلفیقی است، یعنی از یکسو مجازات است و از سویی نیز به عنوان جبران خسارت محسوب می گردد.
واژه‌های کلیدی: دیه، احکام کیفری، احکام حقوقی، ماهیت دیه