ماهیت دیه از نظر دکتر کاتوزیان

توضیح

این ابهام تنهارنگ نظری ندارد؛ درعمل نیزدادرسان رابه تردید ودودلی انداخته است، یعنی اگرالزام به دادن دیه کیفرمجازات قتل وجرح باشد باحکم به جبران خسارات مادی ومعنوی زیان دیده قابل جمع است مجرم بادادن دیه کیفرمی بیند وباالزام به جبران خسارت، آثارمدنی تجاوزخودراازبین می برد ولی هرگاه دیه به منظورتشفی خاطرزیان دیده وجبران رنج وهزینه درمان اوپرداخته شود توجه دادگاه به زیان اضافی مورد ادعادشوارمی نماید.قانونگذارنیزدراین دودلی شریک دیگران است:درقانون راجع به مجازات اسلامی مصوب 21 مهرماه 1361دیه تنهاچهره کیفری داشت وماده 7 دیات رادرکنارحدودوقصاص وتعزیرات درشمارمجازاتهاآورده بود ماده 10قانون نیزدرتعریف دیات چنین داشت که: ((دیات جزای مالی است که ازطرف شارع برای جرم تعیین شده است)) ولی تجربه های بعدی به نویسندگان قانون نشان دادکه باید ازاین گزافه دست کشند وماهیت دوگانه وپیچیده این نهادرادرنظربگیرند. پس درقانون مجازات اسلامی مصوب1371 (ماده 15) چنین آمده است: ((دیه مالی است که ازطرف شارع برای جنایت تعیین شده است))