بازپژوهی امکان و روائی انتشار اکاذیب از نظرگاه فقه امامیه (به عنوان مشابه لینک شده است)

توضیح

امروزه انتشار اکاذیب در رسانه به عنوان نهاد اصلی نمایشگر مواضع دینی حکومت اسلامی از حالت ساده گذشته فراتر رفته و صرفا با مراجعه به آنچه د رکتب فقهی در زمینه کذب و دروغ گویی و یا حتی مفاهیم ضاله مطرح گردیده که ناظر به فضای ارتباطات فردی و شخصی است. نمی توان به تبیین حکم شرعی و تحلیل فقهی همه جانبه این مسئله به خصوص در فضای رسانه های گروهی نائل شد. مقاله حاضر در پاسخ به چالش هایی که د رباب ترویج اکاذیب به عنوان یکی از مصادیق مضلات محرمه در حوزه رسانه وجود دارد در پی اثبات فرضیاتی است که عبارتند از: الف- نشر اکاذیب از طریق رسانه های خبری و در سطح عمومی فقط در صورت ضرورت و اضطرار رواست و برای ایجاد اصلاح بین گروهها و احزاب و ... یا مصالح مسلمین یا فریفتن دشمن در فرض تشویش اذهان شهروندان حکومت اسلامی روا نیست. ب- تمامی تولیدات رسانه چه در قالب خبر چه در غیر قالب خبر می توانند ظرف نشر اکاذیب باشنتد. ج- انتشار خبر مشکوک در برخی موارد رواست. د- در برخی موارد مبالغه و بزرگ نمایی رسانه ها نشر اکاذیب به حساب نمی آید.
واژه‌های کلیدی: کذب، رسانه، حکم شرعی، نشر، اخبار مشکوک، بزرگ نمایی