بررسی تطبیقی سیاست تقنینی ایران و فقه امامیه در تحدید جمعیت کیفری

توضیح

هدف از این تحقیق بررسی تطبیقی سیاست تقنینی ایران و اسلام در تحدید جمعیت کیفری زندانها می‌باشد افراط در استفاده از مجازات زندان به دلیل تلقی قانونگذار در مطلوبیت این مجازات در تأمین مقصود بازدارندگی و اصلاح، منجر به ایجاد بحران تورم جمعیت کیفری زندانها گردیده که قانونگذار را ناچار به اتخاذ راهبردهایی جهت تحدید جمعیت کیفری نموده. نکته حائز اهمیت اینکه در اتخاذ این تدابیر اینکه نمی‌بایست تنها یک طرف قضیه یعنی زندانی و کاهش مجازات او مد نظر قرار گرفته شود و طرف دیگر قضیه یعنی بزه‌دیده (اعم از مستقیم و غیرمستقیم) مغفول واقع گردد. عاریه‌ای بودن سیاستهای تقنینی ایران بدون توجه به مسائل بومی و فرهنگی از آفت‌های این سیاست تلقی گردیده، حال با توجه به عاریه‌ای بودن برخی از این سیاستها (نظیر جایگزینهای حبس) وبا امعان‌نظر به این نکته که موج جدید رویکرد سزادهی و مکتب نئوکلاسیک نوین کشورهای آمریکایی و اروپایی را فرا گرفته، دنباله‌روی قانونگذار ما نیز، از این مکتب چندان دور از ذهن نبوده که در این صورت منجر به اتخاذ سیاست سرگردانی توسط قانونگذار خواهد شد، فلذا در کنار بررسی سیاستهایی نظیر جرم‌زدایی و جایگزینهای حبس در سیاست تقنینی به بررسی تطبیقی آن در اسلام که زیربنای سیاست جنایی مبتنی بر ایدئولوژیک ایران می‌باشد ایران می‌باشد نیز پرداخته شد که می‌تواند به عنوان الگویی مناسب در راستای اعمال این سیاستها مدنظر قرار گیرد.
واژه‌های کلیدی: جمعیت کیفری زندان، پیشگیری، جرم‌زدایی، قضازدایی، جایگزین‌های حبس.