اجتهاد جمعی و نقش آن در حل مسائل نوین فقه اسلامی

توضیح

تغییر شکل اجتهاد، از اجتهاد فردی ،به اجتهاد جمعی و گروهی ، از نیازهای جدی عصر حاضر به شمار می آید که در آن اندیشمندان و فقهای جهان اسلام، در مسائل پیش آمده، که جنبه عمومی دارد، به شور و تبادل نظر بپردازند، چرا که علی القاعده رأی و نظر جمعی از رأی و نظر فردی به حقّ و صواب نزدیک تر است. در گذشته که ارتباطات و تبادل اطلاعات (I.C.T) به سرعت و گستردگی عصر حاضر نبود، نه تنها غالب مردم تنها از آرای یک فقیه آگاه نبودند، بلکه فقها نیز به طور دقیق و سریع، از آرای یکدیگر باخبر نمی شدند؛ اما اکنون در عصر ارتباطات و اطلاعات، همگان به آسانی می توانند از آرای دیگر فقها آگاه شوند. این امر باعث شده فاصله علمی علما و اندیشمندان کمتر و راه رسیدن به حل مسائل فقهی آسان گردد. پایان نامه پیش رو تحت عنوان "اجتهاد جمعی و نقش آن در حل مسائل نوین فقه اسلامی"، و با روش توصیفی ـ تحلیلی، بدنبال پاسخ چرایی ضرورت احتهاد جمعی و شورایی در دوران معاصر است و اینکه با توجه به تشتت آرا و تفرق فتاوای فردی، چه راهی را برای حل مسائل کلان جامعه جهانی اسلامی و برون رفت از بحران هایی که جهان اسلام با آن مواجه گشته است می توان پیش گرفت؟آنچه این پژوهش بدان رسیده این است که همفکری و خرد جمعی در قالب اجتهاد جمعی و در راستای حل مسائل جامعه امری است ناگزیر، که اندیشمندان اسلامی باید بدان توجه نموده و آن را سر لوحه سیاست گزاری فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی قرار دهند.
واژه های کلیدی: اجتهاد فردی، اجتهاد جمعی، اجماع، شورا، حل و عقد، مجامع فقهی.