فقه مجسمه سازی (قسمت دوم)

توضیح

"زمانی که افراد به گونه ای جدا از یک دیگر دخالت در مجسمه سازی داشته باشند، به این نحو که نصف آن را شخصی بسازد و فرد دیگر آن را تکمیل کند، فرد دوم ایجاد کننده صورت است و فعلش محکوم به حرام است، اما حکم ایجاد کننده نصف اول مجسمه تفصیل داده شده است، چنان که استاد ما، آیة الله اراکی(ره) فرمود: «اگر علم داشته باشد که نصف دیگر از جانب خودش و یا با اقدام فردی دیگر به آن ملحق نخواهد شد، اشکالی در پذیریش عذر و معاف بودنش نیست، پس اگر نصف دیگر را ملحق به نصف اول کند، کشف می شود که دخالت داشته و نیرویش را در پیدایش صورت به کار گرفته; و چنین عملی واقعا حرام بوده است و عذرش پذیرفته نیست. به همین جهت نیز سید یزدی در جواز صورت سازی توسط غیر بالغ می فرماید: «ظاهر از روایات این است که بازداشتن غیر مکلف از مجسمه سازی هنگامی که بدون واسطه اقدام کند، بلکه در آن جا که تحت تأثیر دیگران واقع شود، جایز است، البته به نحوی نباشد که ترسیم صورت به شخص نفوذ کند و تأثیرگذار نسبت داده شود، زیرا دلیلی بر بازداشتن با حرام بودن تحت تأثیر واقع شدن نیست، چنان که در دیگر محرمات چنین است که از ادله یا قراین خارجی اهمیت دادن شارع به آن ها استفاده نمی شود."