حقوق و تعهدات مالکان در اشتراکات آپارتمان‌ها

توضیح

لگوی آپارتمان نشینی مربوط به سبکی از زندگی است که در آن بسیاری از مفاهیم از جمله حریم ها و حقوق مورد بازتعریف قرار می گیرند و این تعاریف جدید سبکی از زندگی را بر افراد تحمیل می کند،این اثر دوسویه و این مفاهیم با تعریف جدید خود از ویژگی ها و الزامات آپارتمان نشینی محسوب می شود. قانون تملک آپارتمان ها در تقسیم بندی کلی، مالکیت در آپارتمانها را به دو قسمت اختصاصی و مشترک تقسیم می کند. قسمت های مشترک آپارتمان بخش هایی از آن است که به طور مستقیم و یا غیرمستقیم مورد استفاده تمام ساکنین می باشد و نمی توان حق انحصاری برای آنها قائل شد. به عبارت دیگر حق استفاده از این قسمت ها منحصر به یک یا چند واحد مخصوص نیست و به کلیه ساکنین به نسبت قسمت اختصاصی آنها تعلق می گیرد. همه قسمت های یک آپارتمان جزو قسمت های مشترک است مگر آنکه در اسناد مالکیت ملک اختصاصی یک یا چند نفر از مالکین تلقی شده باشد و یا اینکه طبق عرف و عادت محل آن قسمت متعلق به واحدی خاص باشد.بنابراین ، ویژگی های قسمت های مشترک عبارتند از : عدم استفاده انحصاری ، عدم تشخیص و تلقی به عنوان قسمت اختصاصی ، انتقال قهری ، تقسیم ناپذیری ،ممنوعیت گذاردن اشیاء ، ممنوعیت نگاهداری حیوانات و مانند اینها .قانون تملک آپارتمانها فقط به تعریف قسمتهای مشترک ساختمان بسنده کرده ولی آئین نامه اجرایی قانون مرقوم در ماده 4 قسمتهای مشترک مذکور در ماده 2 قانون یادشده را به شرح زیر احصاء کرده است . زمین زیر بنا ، تاسیسات ، اسکلت ساختمان ،درها و پنجره ها ، راهروها ، پله ها ، پاگردها ، تاسیسات مربوط به راه پله ، بام ، نمای خارجی ساختمان ، محوطه ساختمان و نظایر اینها .وجود فرهنگ ها و سلیقه های مختلف،‌بی توجهی به حقوق همسایه ها، الزام نداشتن برای جبران خسارت های احتمالی، توافق نداشتن بر سر استفاده از محل های مشاع بعضی از مشکلاتی است که در آپارتمان ها به وجود می آید؛ نویسنده این پایان نامه سعی دارد مجموعه‌ی قوانین و مقررات کاملاً پراکنده راجع به آپارتمان‌نشینی و حقوق و تعهدات مالکان را جمع‌آوری و تدوین نموده و در اختیار جامعه حقوقدانان ایران قرار دهد. کلیدواژه ها عبارتنداز: آپارتمان، قسمت های مشترک، قسمتهای اختصاصی و حقوق مالکان.
واژه‌های کلیدی: آپارتمان، قسمت های مشترک، قسمت های اختصاصی، حقوق مالکان