عنوان
کارآمدی نظام جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر سنجه های اولویتی فقه سیاسی در مقام تزاحم
نویسنده
ناشر
فصلنامه مطالعات فقه سیاست، پاییز و زمستان ۱۴۰۰، شماره ۲، ص.: ۴۹-۶۲.
تاریخ نشر
۱۴۰۰
توضیح
با شکلگیری نظام اسلامی در ایران، آمریکا که حیاتیترین و اصلیترین کشور منطقه را از دست داده بود، تهدیدات مختلفی در حوزههای سیاسی ـ نظامی، اقتصادی ـ تجاری و فرهنگی ـ اجتماعی برای نظام نوپای اسلامیِ ایران به وجود آورد تا مانع تثبیت نظام اسلامی شود. مقاله حاضر با روش فقهی ـ اجتهادی و با محوریت نظریه «تکلیفمداری» به عنوان یکی از نظریات کارآمدی، به دنبال اثبات کارآمدی نظام در سپهر سنجههای اولویتیِ مندرج در فقه سیاسی است که در مقام تزاحم تکالیف اجتماعی به یاری ولی فقیه میآیند. این سنجهها بر اساس اولویت برآمده از مقام تزاحم عبارتاند از: تثبیت امنیت جانی، تثبیت امنیت مالی و تثبیت امنیت اخلاقی. با تبیین این نقشه راه مشخص خواهد شد نظام جمهوری اسلامی ایران بعد از تلاشی مجاهدانه، مقاوم و استوار، توانسته است در حوزه تهدیدات نظامی که امنیت جانی ملت ایران را تهدید میکردند، به هدف کلیدی خود یعنی تثبیت امنیت جانی، دست یابد و کارآمدی خود را در این مرحله به خوبی نشان دهد.
واژههای کلیدی: فقه سیاسی، کارآمدی نظام اسلامی، سنجههای اولویتی فقه سیاسی، تثبیت امنیت جانی.