مناصب زن با رویکرد موقعیت زن در آموزه‌های دینی

توضیح

این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی از منابع کتابخانه‌ای و اسنادی،موضوع مناصب زن با رویکرد موقعیت زن در آموزه‌های دینی را مورد بررسی قرار داده و قصد دارد به این سؤال اساسی پاسخ دهد که،وضعیت مناصب زن با رویکرد موقعیت زن در آموزه‌های دینی چگونه است؟داده‌ها حاکی از آن است که،نظرات مختلفی در این زمینه وجود دارد،در مورد مناصبی همچون قضاوتِ زن،نظر مشهور که معمولاً فقهای متقدم هستند،عدم قضاوت زنان است در مقابل بعضی فقهای متأخر چنین اعتقادی ندارند.دقت در ادله منع زنان در این خصوص مشعر به این است که تکلیف قضاوت از دوش بانوان برداشته می‌شود،نه اینکه گفته شود زنان را از اشتغال به قضاوت منع نماید؛از طرفی تأمل در مبانی هستی‌شناختی،انسان‌شناختی و اصول محوری تعیین‌کننده‌ی حقوق و تکالیف،گویای آن است که تصدی مناصب سیاسی و اجتماعی حتی در عالی‌ترین سطوح برای زنان در شرایط خاص امکان‌پذیر است.به این مهم نیز باید توجه کرد که حتی با فرض ممنوعیت شرعی تصدی برخی از مناصب اجرایی،در صورت وجود مصالح اجتماعی،با حکم حاکم اسلامی،منع فقهی و حقوقی تصدی این دسته از مناصب نیز برداشته خواهد شد.در باب مرجعیت بسیاری از فقها در کنار شرایطی همچون ایمان،عدالت و اجتهاد،شرط«رجولیت»یا مرد بودن را ذکر کردند،اما برخی دیگر از فقها یا این شرط را ذکر نکرده‌اند و یا اینکه نسبت به لزوم آن اظهار شک و تردید و فقدان دلیل کرده‌اند.فقهای شیعه،با استناد به دلائل بسیار از جمله روایات،بر این باورند که زن نمی‌تواند امام جماعت مردان و یا زنان و مردان باشد.ولی زن می‌تواند،امام جماعت برای زنان باشد.در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران،به‌جز سه منصب رهبری«یا ولایت امر»،ریاست جمهوری و قضاوت،هیچ ممنوعیتی برای تصدی سایر مناصب سیاسی و اجتماعی وجود ندارد.اما درحقوق بین‌الملل با توجه به تفکر لیبرالیستی و سکولار حاکم بر آن،زنان بدون هیچ تبعیضی متصدی محاکم مختلف گردیدند.کشورهای اسلامی هم در سالیان اخیر تلاش‌های مناسبی را برای مراعات مسائل حقوق بشری و به‌ویژه حقوق زنان انجام دادند.
واژه‌های کلیدی: زن، مناصب زن، قضاوت، فقه، حقوق