بررسی شرط عدالت در ازدواج مجدد از منظر فقه امامیه و حقوق ایران

توضیح

پدیده چندهمسری یا تعدد زوجات از موضوعات دیرپا و تاریخی جوامع بشری می‌باشد و در ادوار گذشته به علل مختلف میان اقوام و جوامع رواج داشته است و از منظر فقه و حقوق ازدواج مجدد مشروع و مجاز می‌باشد البته این تجویز با شروطی مقید شده است موضوع مزبور برای نظام حقوقی ایران نیز چالش‌برانگیز بوده و در قبال آن اتخاذ موضع نموده است. نخستین قانون مدنی ایران که اشاراتی نیز به حقوق خانواده داشت و تأمل در این شروط به ویژه شرط عدالت از منظر فقه و حقوق هدف اصلی این تحقیق می‌باشد. لذا در این پایان‌نامه کنکاش درباره شرط عدالت یا تأمل بیشتری صورت گیرد. تحقیق مذکور مبتنی بر روش توصیفی و تحلیلی می‌باشد. نتایج نشان می دهد که از نظر قواعد فقهی و حقوقی، از آنجا که عدالت یکی از شرایط اساسی صحت ازدواج مجدد می‌باشد فقدان آن در هنگام انعقاد چنین عقدی باید موجب بطلان شود. البته بطلان یک نوع ضمانت شدید محسوب می‌گردد که از نظر منطق حقوقی قابل توجیه است اما با توجه به ویژگی عقد نکاح و جنبه‌های اخلاقی و اجتماعی مسائل خانوادگی و آثار و تبعات بسیار مهم و حساس آن شاید بتوان گفت برای جلوگیری از مفاسد و آثار سوء اجتماعی آن بطلان ازدواج دوم از سویی با انصاف و از سوی دیگر با رعایت حقوق افرادی ذینفع مانند همسر دوم و احیاناً فرزندان ناشی از چنین ازدواجی سازگار نیست و لذا برای رعایت حق همسر اول و از طرفی داشتن ضمانت اجراء درخصوص عدم عدالت می‌توان راه‌حل‌های دیگری را که تا حدودی انعطاف‌پذیرتر است.
واژه‌های کلیدی: تعدد زوجات، ازدواج مجدد، چندهمسری