مبانی فقهی احکام اعتیاد و تأثیر آن بر اقتصاد با رویکرد پیش گیرانه

توضیح

زمینه و هدف: اعتیاد و سوءمصرف مواد مخدر یکی از آسیب­ های اجتماعی مهم در کشور ما است که به ­دلیل گستره فزاینده، عمق تأثیر و پیامدهای سوء آن بسیار نگران­ کننده است و از مهم­ ترین آسیب­ ها و معضلات اجتماعی کشور محسوب می­شود. این پژوهش به بررسی مبانی فقهی اعتیاد با هدف کاهش هزینه خانوار و جامعه صورت گرفته است.
مواد و روش‌ها: روش پژوهش در مقاله حاضر به­ صورت توصیفی-تحلیلی است و برای گرد‌آوری داده‌ها از روش کتاب­خانه‌ای استفاده ‌شده است.
ملاحظات اخلاقی: در این مقاله، اصالت متون، صداقت و امانت‌داری رعایت شده است.
یافته‌ها: اغلب فقهای اسلامی مصرف مواد مخدر را چنانچه مضراتی به­ همراه داشته باشد حرام اعلام کرده ­اند و معتقدند که عقل انسان را زایل می­کند و این حکم تا حدودی می­تواند بر مسائل و معضلات اجتماعی همچون اعتیاد اثر بگذارد و از طریق اعتقادات مذهبی و تقویت معنویات از گرایش افراد به­ سمت مواد مخدر پیش­گیری کند.
نتیجه‌گیری: همه ما در زندگی بارها و بارها این جمله را شنیده ­ایم که پیش­گیری بهتر از درمان است. زیرا درمان هزینه­ های اقتصادی، اجتماعی و خانوادگی زیادی را می ­طلبد و در قالب یک بیماری جامعه را فلج می­کند. دیدگاه فقهای اسلامی در پیش­گیری از اعتیاد به مواد مخدر اگرچه به یک نسبت نیست؛ اما عموم فقها قائل به حرمت استعمال مواد مخدر هستند و همین فتوا درکاهش هزینه خانواده و جامعه تأثیر دارد.
واژه‌های کلیدی: اعتیاد، احکام، پیش‌گیری، مبانی فقهی، اقتصاد