بررسی پدیده کودک آزاری از ابعاد حقوقی و ضرورت بازنگری

توضیح

کودک نیز در مواردی با قوانین اسلام هماهنگی ندارد و می‌طلبد تا هر کشوری براساس‌ نیازهای ملی به تدوین قوانین مناسب در این زمینه همت گمارد. این مسأله در ایران نیز تا به حال بدون متولی بوده و قوانین مدون در این زمینه یا کم‌رنگ‌ و بدون ضمانت اجرایی هستند و یا به خوبی به اجرا گذاشته نمی‌شوند. بدین لحاظ ضروری است تا این معضل اجتماعی از دیدگاه حقوقی مورد توجه مجدد پژوهش‌گران و دست‌اندرکاران قرار گیرد و اصلاحات لازم جهت حذف یا تقلیل آن صورت‌ گیرد. کودک‌آزاری در ایران مبحثی نسبتا جدید و تازه است اما در کشورهای اروپایی و آمریکایی قدمت بیشتری دارد.این معضل اجتماعی،مورد توجه قانون‌گذاران،روان‌شناسان و جامعه‌شناسان و علماء تعلیم و تربیت بوده و هریک از صاحب‌نظران علوم مختلف از زوایه‌ی‌ آن را مورد توجه قرار داده‌اند. کودک‌آزاری جزو بزهکاری‌های سیاه تلقی می‌شود زیرا به دلیل ضعف جسمی و شخصیتی،بزه‌دیده نسبت به تضییع حقوق و آزاردیدگی وی،نوعا اعلام جرم نمی‌شود. با توجه به آمارهای منتشره،میزان اعمال مخرب و جنایی علیه اطفال و نوجوانان در تمام‌ دنیا در حال افزایش است.طی دهه‌های اخیر شواهد زیادی مبنی بر نقض حقوق کودکان در بسیاری از نقاط جهان به دست آمده است.میلیون‌ها کودک در سراسر جهان در اثر جنگ، آواره و بی‌خانمانند یا در شرایط دشوار کار می‌کنند و از مدرسه رفتن محرومند و یا قربانی‌ سوءاستفاده‌های گوناگون از جمله فحشا و موادمخدر قرار گرفته‌اند. حقوق کودکان،یکی از مهم‌ترین حقوق انسانی است زیرا در سایه‌ی این حقوق،کودکان‌ می‌توانند حضوری مفید و کارساز در اجتماع داشته باشند. در مقابل مشاهده می‌گردد نه در سطح قوانین داخلی کشورهای اسلامی و نه در سطح بین‌ المللی تا قرن بیستم هیچ‌گونه قانون مدونی در این زمینه نوشته نشده است.
واژه‌های کلیدی: کودک آزاری، ابعاد حقوق - قانون - اسلام