کودک آزاری و تفاوت مصادیق آن در در فقه و حقوق و مقررات بین المللی

توضیح

قرون متمادی است که جهان درگیر بیماری اجتماعی عظیمی به نام کودک آزاری است. خشونت به کودکان و نوجوانان به عنوان پدیده ای اجتماعی مورد توجه گروه کثیری از متخصصان قرار گرفته است. روانشناسان، روانپزشکان، مددکاران، مشاوران خانواده، حقوق دانان همگی دست اندرکار تدوین راهکارهایی هستند تا بتوانند با این پدیده مقابله و مبارزه کنند. تلاش های فردی، خانوادگی، اجتماعی سازمان های بین المللی، گروه های غیر دولتی و قانون، همگی تاکید بر این مطلب دارند که حفاظت کودکان از خشونت، چه به صورت جسمی یا روانی و چه غفلت ورزی، اجتماعی، تحصیلی، حرفه ای و سایر گونه های آزار می تواند متضمن سلامت سازی یکی از ارکان بهداشت روانی اجتماع باشد. آسیب پذیری این کودکان خصوصا در برابر بیماری های روانی، اعتیاد و سایر آسیب های اجتماعی کاملا تحقیق شده و مشخص است. طی دهه ها و سال های اخیر شواهد زیادی مبتنی بر نقض حقوق کودکان در بسیاری از نقاط جهان به دست آمده است. میلیون ها کودک در سراسر جهان در اثر جنگ آواره و بی خانمان شده اند یا در شرایط دشوار کار می کنند و از مدرسه رفتن محرومند و یا قربانی سوء استفاده های گوناگون از جمله فحشا و مواد مخدر واقع شده اند. در این پایان نامه کودک آزاری و تفاوت مصادیق آن در در فقه و حقوق و مقررات بین المللی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که کنوانسیون حقوق کودک در مواردی با قوانین اسلام هماهنگی ندارد و می طلبد تا هر کشوری بر اساس نیاز های ملی به تدوین قوانین مناسب در این زمینه همت گمارد.
واژه‌های کلیدی: حقوق کودک، کودک آزاری، کودک آزاری از منظر فقه، کودک آزاری از منظر حقوق