تبیین ماهیت حق پذیره در وقف

توضیح

یکی از نهاد هایی که در فقه و حقوق وجود دارد وقف می باشد. قانون مدنی تعریف وقف را حبس مال و تسبیل منفعت دانسته است. بخاطر آثار و اهمیت وقف، همواره این نهاد از جهات گوناگون مورد بررسی قرار گرفته است.یکی از این موارد وجود پذیره در وقف است. اینکه جایگاه و ماهیت پذیره در وقف چیست موضوع درخور توجه ای است. برابر بند 23 دستورالعمل مربوط به تعاریف و اصطلاحات سازمان حج و اوقاف و امور خیریه، مصوب 27/3/1365 پذیره وجهی است که به هنگام ایجار اراضی موقوفه یا اعطای حق تملک اعیان به مستاجر به عنوان پذیره ابتدایی و یا به هنگام انتقال رقبات به عنوان پذیره انتقالی، حسب مورد به نفع موقوفه با رعایت آئین نامه مربوطه دریافت خواهد شد. پس درتبیین ماهیت حق پذیره باید گفت، . ماهیت آن حقی است که مالکیت منافع را برای مستاجر به نحو مداوم و پایدار ایجاد می کند ونوعی حق عینی جزیی است که اولویت در تقدم برخورداری از آن زمینه برخوداری از حق احداث اعیانی و تملک از آن جزیی از حقوق مستاجر محسوب می شود. از این جهت ضرورتی نخواهد داشت آنرا حقی در قالب ماده 10 قانون مدنی و یا الزاما در زمره حقوقی مانند حق سرقفلی دانست بلکه حقی است مستقلا منبعث از قانون و با انعقاد عقد و تادیه وجه پدیدار خواهد شد.
واژه‌های کلیدی: مشروعیت، اجاره، پذیره، وقف، حق تقدیمی.