مجرمان مواد مخدر به‌مثابه مجرمان پرخطر در نظام عدالت کیفری ایران

توضیح

در سیاست جنایی ریسک مدار، یکی از مهمترین مسائل، کیفیت پیش­بینی رفتارهای آتی فرد و در واقع چگونگی شناسایی مرتکبین پر ریسک است. تعیین ضابطه برای تعیین جرائم خطرناک، مستلزم شناسایی دقیق ارزش های موردنظر جامعه و اَعمال خطرناکی است که به این ارزش­ها و نهایتاً امنیت جامعه آسیب می­زنند. عدم تعیین ضوابط دقیق برای مجرمان خطرناک، گاه منجر به اعمال سلیقه­های شخصی قضات و درنتیجه نقض اصل برابری افراد در برابر حمایت قانون خواهد شد. هرچند قانونگذار ما صراحتاً در بند(الف) ماده 488 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392،ایجاد بانک اطلاعاتی برای مجرمان خطرناک را پیش­بینی نموده است، لیکن هیچ گونه معیار و ملاکی برای تعریف مجرمان خطرناک ارائه نمی­دهد. لذا در این مقاله سعی بر آن است جهت بررسی معیار و ضابطه تعیین مجرمین مواد مخدر به عنوان گروهی از مجرمین خطرناک، با بررسی قوانین موضوعه و بازبینی تفاوت و محدودیت­هایی که قانونگذار برای جرایم مواد مخدر در مقایسه با سایر جرایم در نظر گرفته است؛ به برخی از شاخص­های سیاست کیفری سخت­گیرانه مبتنی بر رویکرد ریسک جرم در تعیین درجه خطرناک بودن اینگونه مجرمین بپردازیم.
واژه‌های کلیدی: سیاست کیفری سخت‌گیرانه، رویکرد مدیریت خطر جرم، معیارتعیین خطرناکی، مجرمان مواد مخدر