بررسی مبانی مشروعیت حکومت در فقه سیاسی شیعه با تأکید بر نظریه ولایت فقیه

توضیح

چکیده:
شیعه همواره مدعی بوده است که در خاستگاه حکومت خلفای پس از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله، نوعی دوگانگی پدید آمده است. از این‌رو، حکومت خلفا را فاقد مشروعیت دانسته و معتقد است خلیفه مشروع پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله از حق شرعی خود برای حکومت محروم مانده است. در بررسی مبانی مشروعیت حکومت در فقه سیاسی شیعه، اصل بر این است که تا وقتی حکومت‌کنندگان بر اساس ضوابط و چارچوب‌های شرعی و دینی گزینش نشوند، هیچ حکومتی مشروعیت ندارد. در فقه سیاسی، مشروعیت به‌معنای حقانیت است و در برابر غصب به کار می‌رود . فقه سیاسی، منشأ این حقانیت و مشروعیت را تنها خداوند می‌داند. حکومت ولایت فقیه که در طول ولایت‌الله، انبیاء و ائمه اطهار علیهم‌السلام است، مشروعیت الهی دارد. این پژوهش درصدد است با روش تحلیلی ـ اسنادی نشان دهد منشأ و مبدأ مشروعیت حکومت، الهی است و تعین آن نیز به مقبولیت مدنی است.
واژه های کلیدی: انتخاب، نصب، حکومت، مشروعیت، فقه سیاسی، حقانیت، مقبولیت