مسافر از دیدگاه اسلام

توضیح

این جانب معتقد به فقه سنتى و اجتهاد جواهرى هستم و تخلف از آن را جایز نمى‏دانم.اجتهاد،به همان سبک صحیح است،ولى‏ این بدان معنى نیست که فقه اسلام، پویا نیست. زمان و مکان،دو عنصر تعیین کننده در اجتهادند. مسأله‏اى که در قدیم،داراى حکمى بوده است،به ظاهر همان مسأله در روابط حاکم بر سیاست و اجتماع و اقتصاد یک نظام، ممکن است حکم جدیدى‏ پیدا کند.»(1)
در نگاه حضرت امام خمینى،پویا شدن فقه،از هیچ روى، با استنباط احکام به سبک‏ جواهرى، ناسازگارى ندارد.با نگهداست کامل ترازها و معیارهاى اصولى و قواعد فقهى، مى‏توان بسیارى از مسائل فقهى را با نگاهى نو،بازنگرى کرد و رأى‏ جدید را ارائه داد و مبناى این بازنگرى و دگرگونى رأى، اثر گذارى دو عنصر زمان و مکان در استنباط و اجتهاد است.این نکته، پیش از امام راحل، چندان مورد توجه نبود، ولى آن وجود پر ارزش و مقدس،به طرح آن پرداخت و بر آن پاى فشرد.