آثار مدت در عقدهای مضاربه و بیع سلف و لوازمات آن

توضیح

با تکیه بر آرای فقها و حقوقدانان « آثار مدت در عقدهای مضاربه و بیع سلف » این پژوهش با عنوان مورد توجه و بررسی قرار گرفته است. در کتب فقهی و حقوقی بخش گسترده ای از مباحث را عقودتشکیل می دهند که در این پایان نامه دو عقد مضاربه و بیع سلف که از عقود رایج و سنتی در فقه وحقوق اسلامی هستند مورد بررسی قرار گرفته اند و آثار مدت در این دو عقد مورد پژوهش قرارگرفته است. مدت نیز از موضوعاتی است که از نظر قانون گزار هم بسیار حائز اهمیت است وهم آثاری را به دنبال دارد که طرفین قرارداد را در آن دخالت موثر و مستقیم دارند. عقد مضاربه به عقدی جایز است و شرط مدت در آن، لازم نیست تنها اثری که از نظر فقها و حقوقدانان در موردشرط مدت در عقد مضاربه می توان بیان کرد این است که پس از انقضای مدت و مدتی که تعیین شده، عامل نمی تواند در مال مالک تصرف کند و اجازه بعدی عامل منوط به اجازه جدید مالک است. عقد بیع سلف نیز عقدی لازم است و ذکر مدت در آن از ارکان این عقد است به نحوی که ذکر نکردن آن ارکان این عقد را به هم می ریزد. در این عقد، شرط مدت باید مضبوط و معین باشد ودر صورت عدم تعیین آن باعث بطلان این عقدی گردد. لذا می توان گفت: عقد بیع سلف ازقراردادهای مدت دار و موجل است به طوری که در این عقد اگر مدت تعیین شده نامعلوم یادرمدت، احتمال زیاده و نقصان باشد، باطل است.
واژه‌های کلیدی: عقد، عقد مضاربه