جایگاه مصلحت در اندیشه و عمل سیاسی امام خمینی(ره)

توضیح

طرح مقوله « مصلحت» در حوزه « حکومت اسلامی» از سوی امام خمینی رحمه الله علیه از جمله ابتکارات ارزنده ای به شمار می رود که بر بنیاد میراث فقه شیعی قابل درک است. با این حال برخی از نویسندگان تلاش نموده اند تا ورود مصلحت به حوزه فقه سیاسی شیعه را مقوله ای تازه که منجر به عرفی شدن فقه شیعه می شود، ارزیابی نمایند. در رساله حاضر نویسنده با بیان این ایده که مصلحت مورد نظر امام(ره) درون فقه سیاسی شیعه قرار دارد، اقدام به تحلیل نظری و طراحی ساختاری عنصر مصلحت در حکومت اسلامی مطابق با سیره امام خمینی(ره) و در چارچوب اصول فقه شیعه نموده است.نوشتار حاضر تلاشی است جهت بررسی دو بعد اساسی مواجهه امام(ره) با مقوله مصلحت: اول بعد نظری و معرفت شناختی که به نحوه لحاظ کردن مصالح عامه در تعیین ولی فقیه و شکل گیری نظام اسلامی مبتنی بر رأی عامه مردم، اختصاص دارد. دوم، بعد کاربری که به نحوه حضور مصلحت در عمل سیاسی حکومت دینی می پردازد.
واژه‌های کلیدی: مصلحت، قواعد فقه سیاسی، مصلحت استراتژیک، حکومت اسلامی، عرفی شد ن.