قاچاق اعضای بدن انسان که از پدیده‌های مجرمانه‌ی دنیای مدرن است و اغلب از جرایم سازمان یافته محسوب می‌گردد به سه شکل مختلف صورت می‌گیرد (قاچاق انسان به منظور برداشت اعضای بدن، قاچاق اعضای بدن و توریسم پیوند عضو) که با توجه به پیشرفت علم پزشکی در زمینه‌ی پیوند اعضا به عنوان شیوه درمان برخی از بیماری‌ها، افزایش متقاضیان پیوند اعضا از یک سو و کمبود عضو از سوی دیگر، شکل منظم و سازمان یافته به خود گرفته و جهانی شده است و بدین ترتیب دستاویزی برای گروهی از تبهکاران گردیده که جهت کسب سود به خرید و فروش عضو و قاچاق بین‌المللی آن اقدام نمایند. مراجع ملی باید سیاست‌هایی اتخاذ کنند که اشاعه دهنده‌ی فرهنگ اهدای عضو باشد تا مشکل کمبود عضو مرتفع گردد و علاوه بر آن قوانینی وضع شود که علاوه بر قاچاقچی، با متقاضی دریافت غیرقانونی نیز برخورد شود تا ناگزیر عرضه نیز از طریق قانونی صورت گیرد.
واژه‌های کلیدی: سیاست جنایی، قاچاق اعضا، پیوند اعضا، تجارت اعضا.
