رَوایی/ ناروایی فقاهتی کودک همسری

توضیح

در متون فقهی متقدم، میانه و بسیاری از متون معاصر به اینکه مردان می توانند دختران خردسال را به ازدواج خود در بیاورند تصریح شده است. فقیهان عمده دلایل خود را «اباحه تزویج بعد از سن بلوغ» ذکر کرده اند. رأی مشهور فقها در خصوص سن بلوغ دختران، نُه سالگی است.(1) محمد باقر صدر و محسن حکیم هر دو نشانه بلوغ دختران را حیض و نُه سالگی دانسته اند. فقیهان عقیده دارند اگر دختری به سن بلوغ رسید می تواند با همسر خود مجامعت داشته باشد. اما سن بلوغ را شرط صحت عقد نمی دانند، یعنی معتقدند بلوغِ دختر شرطی نیست که در صحت یا ناصحتی عقد ازدواج تأثیری داشته باشد بلکه تنها در گستره رابطه جنسی تفاوت هایی را شامل می شود. به همین دلیل بسیاری از فقیهان ازدواج دختران خردسالِ زیر نُه سال را جایز دانسته ولی مجامعتِ دخولی را حکم به حُرمت دادند.