هیاهو و سرو صدا جز لاینفک زندگی مدرن و شبه مدرن امروزی است . گذشتگان در محیط های آرامتری زندگی نموده و در معرض صداهای ملایم تری قرار داشتند . فشرده تر شدن فضاهای شهری و افزایش جمعیت و گسترش روز افزون صنعت ، محیط زیست انسانی را مواجه با مسئله ای نموده که باعث از بین رفتن آرامش و بعداً مختل شدن زندگی روزمره شده این مشکل تحت عنوان آلودگی صوتی مطرح می گردد . ترافیک جاده ها ، سرو صدای ناشی از تلویزیون ها ، خانه سازی سرو صدای ناشی از گوشی همراه در فضاهای بسته ، صداهای گوش خراش ناشی از هواپیما ها ، قطارهای شهری و بین شهری دستگاههای تهویه ، اگزوز ، بوق و دزدگیر اتومبیل ها وموتور سیکلت ها نمونه هایی از این دست می باشند . بااین توصیف و با افزایش این آلودگی و گسترش آثار مخرب روانی و جسمانی آن دولتها بدنبال ضابطه مند کردن آن از طریق وضع و اجرای نظامات و استانداردهای برآمدند ، در این راستا برای کنترل آلودگی صوتی علاوه بر قواعد عرفی سنتی که ریشه در مفهوم مزاحمت داشت یکسری قواعد، قوانین و مقررات و استانداردها از سوی قانون گزاران وضع گردید.
واژه های کلیدی: آلودگی صوتی، اصل جبران خسارت، مسئولیت مدنی.