نگهداری و حقوق حیوانات

توضیح

جانوران نیز از این مجموعه هستند که از ادراک جزیی، شعور، احساسات و عواطف بهره‌مندند؛ چنانکه امام صادق علیه‌السلام فرموده است: «خدا به حیوانات [به تناسب خلقت آن‌ها] چهار خصلت عنایت کرد: شناخت خالق خود، شناخت چگونگى پى‌جویى روزى، شناخت نر از ماده و ترس از مرگ». نگهداری حیوانات نگهدارى برخى جانوران در محل زندگى انسان، اقتضائاتی دارد که به لحاظ زمان و مکان و شرایط متفاوت است؛ از این‌رو در آموزه‌هاى دینى در این باره نظر یکسانی مشاهده نمی‌شود؛ بلکه با لحاظ شرایط و مصالح و مفاسد، پیشنهاد‌هایى شده؛ چنان‌كه از نگهدارى برخى از آنها نهى شده است. اگر در آموزه‌هاى دینى درباره نگهدارى برخی حیوانات به هدف بهره-برداری از آنها پیشنهادی شده است، البته با لحاظ این شرایط و آداب است، چنان‌که به نگهدارى جانورانی مانند گوسفند که مایه بركت و شتر که مایه عزّت و اسب که مایه خیر و خوبى دانسته شده پیشنهاد شده است. از امیرمؤمنان علیه‌السلام نقل شده که: «تَنَـزَّهُوا عَنْ قُر‌بِ الْكِلابِ؛ از نزدیک شدن به سگ بپرهیزید»؛ حتی در برخی احادیث درباره آسیب‌های معنوی آن نیز نکاتی بیان شده است، برای نمونه از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در این باره نقل شده: «لا تَدْخُلُ الْمَلائِكَةُ بَیْتاً فِیهِ صُورَةٌ وَ لا كَلْبٌ وَ لا جُنُبٌ؛ خانه‌اى كه مجسمه یا سگ یا جُنب در آن باشد، ملائكه الهى به آن درنمى‌آیند». 1. حق تغذيه تغذيه حیوانى كه در خدمت نیازهاى آدمى است، گاهى از محیط‌زیست خود (مانند بیابان) است که در این فرض مالک یا بهره‌گیرنده از آن، باید حیوان را براى تأمین نیازهاى خود آزاد بگذارد.
واژه‌های کلیدی: حقوق، نگهداری، جانوران، بهداشت، انسان، خدا، استراحت، شکار