توضیح

این نوشتار به موضوع محدوده احترام و آزادی‌های مسلمانان غیر شیعه اثنی عشری پرداخته است. از این جهت که نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، یک حکومت شیعی است که توسط فقیه جامع الشرایط مبسوط الید و تحت عنوان ولی فقیه اداره می شود، بحث اهمیت بیشتری پیدا می کند. این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است که با استفاده از منابع کتابخانه ای (نظیر کتاب ها مقالات، مجلات و سایت های اینترنتی معتبر ) داده ها بررسی، مقایسه و تحلیل می شوند. طبق بررسی و تحلیل های صورت گرفته، به طور خلاصه مسلمانان غیرشیعه اثنی عشری را می‌توان به سه دسته تقسیم نمود: دسته اول نواصب و امثال ایشان هستند که طبق صریح روایات کافر هستند. دسته دوم غیرشیعیان اثنی عشری هستند که با علم و یقین و بعد از اتمام حجت، امامت ائمه (ع) را انکار می کنند، ملحق به نواصب و کفار هستند. دسته سوم غیر شیعیان اثنی عشری هستند که مستضعف دینی محسوب می‌شوند و عموم غیرشیعیان اثنی عشری در این دسته جا می‌گیرند، مسلما ایشان ملحق به نواصب نیستند و جان و مال و عرض ایشان محترم است. نکته مهم اینکه گرچه طبق قاعده اولیه دسته اول و دوم را کافر می‌دانیم اما طبق قاعده ثانویه و جهت حفظ وحدت جامعه اسلامی و از باب مصلحت، احکام ظاهری اسلام را بر ایشان بار می‌کنیم.
واژه‌های کلیدی: مسلمانان غیر شیعیه اثنی عشری، احترام غیر شیعیان، کفر مخالفان، مناصب سیاسی، نواصب.