توضیح

امروزه با توجه به پیشرفت علوم، فنون و تخصّص‌های پیچیده، تنوع و تعدّد کارشناسی در رشته‌های مختلف رو به گسترش و افزایش است. هدف مقاله حاضر بررسی نظرات کارشناسان خبره در محاکم قضایی در فقه امامیه است. این مقاله توصیفی تحلیلی است و با استفاده از روش کتابخانه‌ای به بررسی سؤال مورد اشاره پرداخته است. یافته‌ها بر این امر دلالت دارد که در متون فقهی با عنوان نظر اهل خبره مورد توجه فقها بوده است. ارجاع امر به کارشناسی، به‌طور معمول، گویای این مطلب است که موضوع، دارای جنبه فنی و تخصصی می‌باشد و بنابراین دادگاه، به تنهایی و بدون ابراز نظر کارشناس، نمی‌تواند در خصوص موضوع پرونده، تصمیم گیری کرده و رأی شایسته و مقتضی را صادر کند. اما، با این وجود، احراز جنبه‌های موضوعی دعوا، در نهایت، به نظر دادگاه و با تصمیم قاضی است. نظریه کارشناس آنگاه که مبنای صدور حکم قرار می‌گیرد، از ارکان اصلی دادرسی به شمـار می‌رود. به همین دلیل باید کارشناس، واجد شرایط خاصّی بوده و در جهت انجام کارشناسی، مقرّرات و تشریفات خاصّی از سوی دادگاه و کارشناس رعایت شود تا نظریه کارشناسی معتبر باشد.
واژه‌های کلیدی: کارشناس، محاکم قضایی، علم قاضی.