توضیح

تجسس یکی از مفاهیمی است که در حوزه های فقه و اخلاق کاربرد مهمی دارد. هدف از این تحقیق بیان محدوده تجسس براساس تفسیر آیه ی 12 سوره ی مبارکه حجرات است که برای استفاده درمجالس قانونگذاری وآشنایی جامعه از این نهی فراموش شده تدوین شده است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی با محوریت مطالعات کتابخانه ای بوده و نگارنده ضمن تحلیل و بررسی واژه تجسس در لغت، اصطلاح و عرف، به تبیین آن و برخی کلمات مترادف و مرتبط با آن مانند: حریم خصوصی پرداخته است. یافته های پژوهش حاکی است: بر اساس ادله ی اسلامی و مبانی اخلاقی تجسس در مذهب امامیه و اهل سنت ممنوع می باشد؛ البته ادله ای از عقل و سیره نیز مبنی بر جواز تجسس برای موضوعاتی اهم از آبرو و عرض مردم که با تجسس به خطر می افتد، مانند حفظ حاکمیت اسلام، وجود دارد. در تزاحم ادله حفظ نظام با ادله حرمت تجسس و وجوب حفظ آبروی مردم، باید به قانون اهم عمل نمود.
واژه های کلیدی: تجسس، جاسوس، حریم خصوصی.