توضیح

در فرهنگ‌های مختلف، از دست‌دادن بکارت، رویداد مهمی در زندگی فرد به حساب آمده، عدم باکرگی در برخی از جوامع سبب انگ اجتماعی دختر شده، وی را در معرض اتهامات ناموسی قرار می‌دهد. از این رو بسیار طبیعی است دختری كه پرده بكارت او به هر دلیلی از بین رفته، خواهان ترمیم آن توسط پزشك باشد تا بدین وسیله خود را از پیامدهای ناگوار آن در امان دارد. از آنجا که عمل بکرنمایی توسط پزشک، زمینه فریب‌کاری در ازدواج را فراهم می‌کند، در این پژوهش بر آن هستیم تا با بهره‌گیری از قاعده فقهی «حرمت تعاون بر اثم» عدم مشروعیت عمل هایمنوپلاستی را در فقه اسلامی ارزیابی کنیم. یافته‌های این پژوهش نشان می دهد که چون در حرمت تعاون بر اثم، «قصد توصل به حرام» و «وقوع گناه در خارج» شرط نیست و ترمیم پرده بکارت در فهم عرفی، زمینه فریب‌کاری دختر را در امر ازدواج فراهم می‌کند و تدلیس در ازدواج نیز حرام است، اقدام پزشک به ترمیم پرده بکارت در شرایط عادی، مصداق تعاون بر اثم بوده، حرام است، هرچند انجام این عمل در شرایط اضطرار یا حرج، مشروع خواهد بود.
واژه های کلیدی: اثم، تعاون بر اثم، اعانت، بکرنمایی.