توضیح

انسان موجود اجتماعیست، ‌ و زندگی اجتماعی انسانها ایجاب می‌کند که انسان علاوه بر اموال خود از اموال دیگر منتفع گردد که یکی از انواع مختلف استفاده از مال دیگران، حق ارتفاق است که عمدتا همسایهای نسبت به همسایه دیگر و بعضا غیر همسایه‌ها نسبت به هم دارند که همین حق یک عقار بالای عقار دیگر را فقها و قانون مدنی افغانستان حق ارتفاق نامیده که شامل حق شرب، حق مجری، حق مسیل، حق مرور و حق جوار میباشد و فقه اسلامی و قانون مدنی افغانستان یک مبحث را به این موضوع اختصاص داده و توجه فقهاء و قانونگزار و اختصاص یک مبحث مستقل به آن را می‌توان نشانگر اهمیت موضوع حق ارتفاق دانست. به علت این که در محیط زندگی خود مصادیق حق ارتفاق را به وفور ملاحظه کرده و عملا با بعضی از آن‌ها برخورد داشتم، ‌ گرایش بنده را به تحقیق بیشتر در این مورد زیاد کرد. با مطالعه کتب فقهی و آثار حقوقدانان دریافتم که در اندک موارد بین آنها اختلاف نظر است، بنا پرداختن به آن‌ها و مقایسه آنها لازم و ضروری است. از آنجا که قانون مدنی در موافقت با فقه تدوین یافته و در تحقیق حاضر مشابهت نظریات حقوق دانان را با نظریات فقها پیرامون حق ارتفاق، خواهیم دید و از مهمترین یافته‌های تحقیق حاضر جمع آوری تمام موارد مرتبط به حق ارتفاق در تحت یک رساله و دریافت راه حل‌های مناسب فقهی برای آن موارد که در قانون مدنی افغانستان موجود نمی‌باشد. لازم به ذکر است که در تدوین این رساله از روش کتابخانهای استفاده شده است.
واژه های کلیدی: حق، ارتفاق، فقه امامی، فقه حنفی و قانون مدنی افغانستان.