توضیح

ليسانس قراردادی است که در آن اجازه ( امتياز ) استفاده از مالکيتهای فکری به ديگری واگذار می شود ، بدون اينکه انتقال مالکيتی صورت گيرد . اين امتياز اغلب ، نه به طور مستقل ، بلکه در ضمن قراردادهای ديگری همچون فرانشيز ، بيع متقابل يا " بی . او .تی " اعطاء می شود . ليسانس انواعی دارد ؛ از جمله ، انحصاری ، غير انحصاری ، انفرادی ، ارادی و اجباری . معمولاً در اين قرارداددانش فنی نيز منتقل می شود . ارزش و ماليت دانش فنی در سری بودن آن نهفته است ، به گونه ايی که اگر در شمار دانش عمومی درآيد به اعتبار قرارداد خدشه وارد می شود . ليسانس قراردادی است عهدی ، تعاهدی و اغلب تشريفاتی . ماهيت آن با هيچ يک از عقود معين در قانون مدنی ايران منطبق نيست و به نظر می رسد که عقدی بی نام و تابع ماده 10 اين قانون باشد و در این پژوهش این فرضیه با روش تحلیلی و توصیفی مورد تحقیق و پژوهش قرار می گیرد تا در نهایت به نتیجه ای علمی و کاربردی مطابق با قوانین و مقررات برسیم.
واژه های کلیدی: قرارداد ليسانس، انتقال تکنولوژی، مالکیت صنعتی، دانش فنی، حق اختراع، علامت تجاری، ماهيت قرارداد لیسانس.