مذاق شریعت در فقه امامیه و کارکرد آن در فقه و حقوق کیفری
فصلنامه فقه جزای تطبیقی، پاییز ۱۴۰۲، شماره ۳، ص.: ۹۹-۱۱۲.
۱۴۰۲ش.
یادداشت: عنوان انگلیسی: The Aim of Sharia in Imami Jurisprudence and its Function in Jurisprudence and Criminal Law
مذاق شریعت از موضوعات مهم در فقه است که توجه به آن در راستای پویاتر ساختن قواعد و آموزههای فقهی تأثیرگذار است. هدف مقاله حاضر بررسی این سؤال است که مذاق شریعت چه جایگاهی در فقه امامیه داشته و کارکردهای آن در فقه و حقوق کیفری چیست؟ این مقاله توصیفی تحلیلی بوده و با استفاده از روش کتابخانهای به بررسی سؤال مورد اشاره پرداخته شده است. یافتهها حاکی است گرچه در بین ادله استنباط احکام شرعی مذاق شریعت بهعنوان دلیل مستقلی محسوب نشده است ولی با بررسی مصادیق آن، معین و مشخص میشود که این امر حتی بدون تبیین عناصر آن بهعنوان دلیلی مستقل از سایر ادله استنباط، مورد استناد فقها قرار گرفته است. با تبیین عناصر مذاق شرع میتوان آن را دلیل مستقلی در عداد سایر دلایل دانست و به آن استناد کرد. مذاق شریعت در راستای اهداف شریعت میگنجد و راهی برای اجرا و محقق کردن اهداف شارع است. حرمت تسبیب، اتخاذ رویکرد اصلاح و بهبودی مجرم در مجازاتهای تعزیری، احتیاط در دماء و گرفتن مال از غاصب مهمترین کارکرد مذاق شریعت در فقه و حقوق کیفری است.
واژههای کلیدی: مذاق شریعت، فقه امامیه، حقوق کیفری.
بازیابی پسورد
پسورد شما به ایمیل شما ارسال خواهد شد