پیشگیری از بزه دیدگی زنان در بستر قانونگذاری: با نگاهی به کنوانسیون رفع همه اشکال تبعیض علیه زنان

توضیح

ضرورت حمایت از بزه دیده به ویژه بزه دیدگان دارای درجه آسیب پذیری شدید از جمله زنان در ساختار جامعه و خانواده، در زمره بدیهی ترین کارکردهای دولت و اجتماع محسوب می شود. به کار گیری ابزار پیشگیری روشی هوشمندانه برای حمایت از بزه دیدگی زنان خواهد بود و یکی از روش های پیشگیری، پیشگیری در درون نظام عدالت کیفری از طریق وضع قوانین حمایتی و افتراقی می باشد. اما علی رغم اهمیت این مساله، خلاء ها و اشکالاتی مهم در خصوص حمایت از اشخاص آسیب پذیر در سیاست کیفری ایران وجود دارد. نگارنده بابررسی سیاست کیفری ایران در قالب قوانین کیفری(قانون مجازات اسلامی و قانون مبارزه با قاچاق انسان) به واکاویی این مساله در سه جرم خشونت علیه زنان، تجاوز به عنف و قاچاق زنان می پردازد. فی الواقع در قوانین و مقررات ایران، نه تنها شاهد حمایت های کیفری ویژه و افتراقی از اشخاص آسیب پذیر_به ویژه زنان_ نمی باشیم بلکه در مواردی دیده می شود که حتی این افراد از حقوق برابر با سایرین نیز محروم شده اند.
واژه‌های کلیدی: پیشگیری، بزه دیدگی، زنان، قانونگذاری، سیاست کیفری افتراقی، کنوانسیون رفع همه اشکال تبعیض علیه زنان.