بررسی فقهی و حقوقی تجدیدنظر خواهی و نقض آرای قضایی

توضیح

نوشتارى که پیش روى دارید, در دو بخش سامان یافته است.
در بخش نخست از سه گزاره سخن خواهیم گفت:
1. قاضى پس از دادن رأى به گمان مى افتد, نه در درستى رأى یقین دارد و نه در نادرستى آن.
در این جا سخن در این است که آیا باید رأى را در خور اجرا بداند و یا این که رأى خود را باطل اعلام بدارد و بر اساس رأى جدید رأى بدهد.
2. قاضى رأى دهنده و یا قاضى دیگر, پى به اشتباه آشکار و روشن رأى مى برد.
بحث مهم در این گزاره در تفسیر فقهى بند 1 و2 ماده 18 قانون تشکیل دادگاههاى عمومى و انقلاب, انجام مى گیرد; یعنى درباره (اشتباه بیّن) . بناست که به دست آوریم معیار کشف اشتباه از نظر فقهى چیست؟
3. حکم قاضى نقض مى شود به دلیل ناشایستگى او.
در این گزاره, سخن از معانى گوناگون ناشایستگى قاضى رأى دهنده است.
در بخش دوم, از دو گزاره سخن به میان خواهیم آورد:
1. آیا بدون تجدیدنظر خواهى محکوم علیه, قاضى مى تواند در حکم قاضى قبلى تجدیدنظر کند؟ در صورتى که حکم به حبس محکوم علیه بود, چطور؟
2. حق تجدید نظر خواهى محکوم علیه و زوایاى گوناگون آن.