تفریح مجازی و احکام آن در فقه اسلامی

توضیح

تفریح مجازی عبارت است از فعالیتی غیر جدی به قصد سرگرمی، وقت گذرانی یا رفع خستگی که در فضای غیرواقعی که همان فضای رایانه ای می باشد، انجام می شود. تفریح مجازی شامل بازی‌های رایانه ای و اینترنت و گفتگوهای اینترنتی (چت کردن) می باشد.
مسئله‌ای که در این خصوص میتوان مطرح نمود این است که اصل اولی در تفریح مجازی چیست؟ آیا حکم تکلیفی همه آنها یکی است یا اینکه حکم هر کدام منوط به نوع بازی و نحوه استفاده آن میباشد؟ بازیهای رایانه‌ای در چه صورتی تحت عنوان قمار و شر بندی قرار می گیرند؟ در پژوهش حاضر به این نتیجه رسیدیم که بازی های رایانه ای به طور کلی مباح است مگر اینکه به نحوی باشد که در فقه از آنها نهی گردیده است، مانند قمار و یا باعث ضرر و زیان و مفسده در فرد گردد. در اینترنت و گفتگوهای اینترنتی (چت کردن) نیز اصل اولی اباحه می باشد مگر اینکه استفاده ناصواب از آن گردد. بنابراین استفاده تفریحی از اینترنت و ارتباط برقرار کردن با دیگران از طریق اینترنت (چت کردن) تابع نحوه استفاده این ابزار است، لذا اگر به نحوی از اینترنت استفاده گردد که در آن مفسده و ضرر باشد و یا به نحوی از طریق اینترنت (چت کردن) با دیگران ارتباط برقرار کند و گفتگو کند که در فقه از آن نهی گردیده است، مانند ارتباط برقرار کردن با جنس مخالف حکم حرمت بر آن جاری می گردد.
واژه‌های کلیدی: تفریح، مجازی، قمار، بازی اینترنتی.