تجسس در اسلام

توضیح

تجسس، موضوعی است که از صدر اسلام و شاید قبل از آن وجود داشته و فقهای شیعه و سنی درباره آن بسیار سخن گفته‌اند و نقل قول‌ها و نظرات مختلفی در این زمینه وجود دارد، تجسس مانند یک چاقوی دو لبه که عین حال که می‌تواند بسیار زشت باشد،درمواردی بسیار نیز مهم و گاه ضروری می‌نماید،از جمله مسائلی که تجسس در آن اگر پسندیده نباشد، ضروری است،حفظ حکومت اسلامی و اداره کردن آن به بهترین شکل می‌باشد.تجسس در مسائل شخصی و خصوصی افراد در تمام دیدگاه‌ها و نظرات علما و معصومین ناپسند و نکوهیده شده است. هدف از این تحقیق بررسی و شناخت هرچه بیشتر دیدگاه اسلام در مسئله تجسس می‌باشد که در این باره تجسس به نفع و به زیان اسلام و جاسوسی مسلمان و غیرمسلمان بررسی می‌گردد. که با روش کتابخانه‌ای و روش توصیفی به بررسی مساله جاسوسی در سه فصل: مفاهیم، تبیین حکم جاسوسی در فقه و حقوق ایران پرداخته است.و از جمله نتایج تحقیق این است که: در حقوق بین الملل تجسس به معنای خاص فقهی وجود ندارد و با تقسیم بندی های فقهی اسلام متفاوت است و بیشتر در قالب جاسوسی وانواع آن می‌باشد، در حقوق ایران نیز انواع جرائم مربوط به تجسس به مسائل جاسوسی بر علیه منافع کشور تقسیم می‌شود.به طور کلی نمی توان حکم مطلقی راجع به تجسس داد و بسته به نوع تجسس و حساسیت مسائلی که راجع به آن تجسس شده و قصد جاسوس از تجسس و شخص جاسوس متفاوت و مختلف می‌باشد... به هر روی از دیدگاه اخلاقی هر نوع تجسس و کنجکاوی در اموری که مربوط به شخص نباشد و به نوعی فضولی در امور دیگران قلمداد شود، عملی ناپسند می‌باشد اما روشن است که تجسس همیشه برای کنجکاوی نمی باشد و گاهی برای حفظ حکومت اسلامی مهم و ضروری می‌باشد.
واژه های کلیدی: احکام تجسس، تجسس، امنیت، جاسوسی، حریم خصوصی