عنوان
مبانی و موجبات ارتداد در قانون مجازات
نویسنده
اصطلاحنامه
ارتداد (Apostasy) | اسلام (Islam) | قانون مجازات اسلامی | مجازات (Punishment) | مرتد (Apostate)
ناشر
فصلنامه قانون یار، تابستان ۱۴۰۰، شماره ۱۸، ص.: ۳۶۹-۴۰۴.
تاریخ نشر
۱۴۰۰
توضیح
ارتداد در لغت به معنی بازگشت از دین و در اصطلاح حقوقی، اعلام علنی ترک یک دین می باشد. در ایران، در قانون مجازات اسلامی هیچ تعریفی از جرم ارتداد نشده است اما این بدان معنا نیست که دادگاه های ایران نمی توانند شخص مرتد را مورد تعقیب کیفری قرار داده مجازات کنند. در فقه امامیه ارتداد به فطری و ملی تقسیم می شود که از حیث کیفر و عواقب، متفاوت اند و توبه مرتد فطری مرد پذیرفته نیست، ولی از زن و نیز از مرتد ملی پذیرفته است. برای این عمل حکم و مجازات مشخصی در فقه امامیه پیش بینی شده است. ولی در قانون مجازات اسلامی ایران ارتداد به عنوان یک عمل مجرمانه صریحاً مورد جرم انگاری قرار نگرفته است. واژه ارتداد و رده نزد تمام لغویون به معنای رجوع و بازگشت است.خواه از دین باشد و خواه غیر از آن، تنها راغب اصفهانی، واژه رده را به معنای رجوع از دین در نظر گرفته است. در این مقاله بر آن هستیم مبانی و موجبات ارتداد در قانون مجازات مورد بررسی و کنکاش قرار گیرد و به بررسی احکام آن بپردازیم.
واژههای کلیدی: ارتداد، مرتد فطری، مرتد ملی، موجبات ارتداد، دین.