بررسی تروریسم در نظام حقوقی ایران و عراق با نگاهی به اسناد بین‌المللی

توضیح

هر چند تروریسم ،پدیده جدیدی در زندگی بشر به شمار نمی آید وتاریخ حیات بشر برروی کره خاکی ،از قدیم شاهد صحنه های بسیارمتنوع از ترور بوده است اما امروزه این پدیده، هم از جهت کمیت وهم از جهت کیفیت ،دچارتغییرات زیادی شده است . علاوه بر این، ورود بعضی از دولتها به عرصه پرورش افراد تروریست وارسال آنها به سایر کشورها و نیز حمایت آشکار ونهان برخی دولتهااز تروریستها،امروزه نه تنها ابعاد جدیدی به تروریسم داده بلکه مانع از ارائه تعریفی مورد پذیرش تمامی دولتها شده است تا جایی که بعض از دولتها در عین اعتراف به پدید آوردن برخی گروههای بسیارخطرناک تروریستی مانندداعش همزمان ، مدعی مبارزه با آن نیز هستند.آثار این بازیهای سیاسی با مفاهیم حقوقی موجب شده، تا شاهد صدمات فراوان مادی ومعنوی به مردم وکشور عراق باشیم. در این پایان نامه که باروش توصیفی- تحلیلی نوشته شده است ،تلاش شده تا نظام کیفری دو کشور همسایه یعنی ایران وعراق که همزمان درحال مبارزه باتروریسم هستند به صورت تطبیقی مورد بررسی قرار گیرد .نتیجه این بررسی به طور خلاصه نشان داد که اولآ : نظام کیفری ایران ، بر خلاف عراق ،قانون خاصی برای مبارزه باتروریسم ندارد و در شرایط فعلی ضروری است تا هر چه زودتر قانون جامعی برای مبارزه با آن تصویب کند وثانیآ :اصطلاحات مورد استفاده در این دو نظام یعنی محاربه،افساد فی الارض و بغی از یک طرف و اصطلاح تروریسم از طرف دیگر گرچه از حیث مبنا ومفهوم، تفاوتهایی باهم دارند اما از جهت مصادیق ،هر کدام از سه اصطلاح اول(که خاص قانون ایران هستند) بخشی از مصادیق تروریسم موجود در حقوق عراق را در بردارند.
واژه‌های کلیدی: تروریسم، ارهاب، محاربه، افساد فی الارض