بررسی و تبیین دیدگاه شیعه امامیه نسبت به مقوله جهاد اسلامی و تروریسم تکفیری (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

مساله «جهاد» در اسلام یکی از مسائل با اهمیت انسانی- اسلامی است و جزء مقدس ترین اقدامات و عبادات مسلمین به حساب می آید. در حالی که در مذاهب مختلف اسلامی تفاسیر گوناگونی از آن شده است. به تبع شیعه امامیه نیز ضمن تاکید بر جهاد، اما آن را متفاوت از دیدگاه تکفیری ها تشریح و تعریف می نماید. بنابراین آنچه در پژوهش پیش رو مد نظر نگارنده می باشد، آزمایش این فرضیه است که با بررسی نگرش شیعه امامیه می توان استنباط نمود که جهاد اسلامی یک «عمل دفاعی» برای دفع ظالم و متجاوز یا رفع فتنه است و با اقدامات تروریستی و خشونت گرایانه که در اصل حملات تجاوزکارانه و غیرانسانی است، تضاد دارد؛ و در نتیجه جهاد اسلامی یا دعوت برای گسترش اسلام نمی‌تواند توجیهی یا محملی برای دست زدن به ترور و کاربرد خشونت در روابط بین الملل باشد. بعلاوه این مساله یعنی خشونت و تروریسم با ماهیت مکتب تشیع امامیه که مبتنی بر رحمت، مهر، آزادی و خرد است، سازگاری ندارد. برای بررسی فرضیه مورد نظر، نگارنده ابتدا به ارائه چارچوبی مفهومی پرداخته و در ادامه بحث دعوت و جهاد را در اسلام و سپس با توجه به ماهیت و بنیان معرفتی مکتب امامیه، این دو مساله را از منظر این مکتب بررسی نموده است. در نهایت به ذکر وجوه تمایز اندیشه امامیه و تکفیری ها در مورد دعوت و جهاد پرداخته می شود. برای این منظور از رویکرد توصیفی- تحلیلی استفاده شده و با توجه به ماهیت موضوع، گردآوری اطلاعات با استفاده از روش کتابخانه ای و اینترنتی صورت پذیرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد که امامیه با تقسیم جهاد به انواع مختلف و شروط متفاوت برای وجوب هر کدام، جهاد را ابزاری می داند در راستای ایجاد صلح و روابط مسالمت آمیز و در مرحله ای فراتر همزیستی مسالمت آمیز را مقدم بر جهاد می داند و تاکید می نماید در دوره غیبت جهاد تنها حالتی دفاعی داشته و نمی توان با اقدامات وحشت آور و تروریستی اقدام به دعوت و جهاد کرد. این مساله مهمترین وجه تمایز امامیه و تکفیری ها از تفسیر جهاد در اسلام می باشد.
واژه‌های کلیدی: اسلام، دعوت، جهاد، شیعه امامیه، جنگ جهاد، تکفیری، فتنه انگیزی، تروریسم، حقوق بین المللی