جامعیت، جهانی بودن و جاودانگی دین از نظر قرآن

توضیح

‏جهان معاصر با سودای سلطه بر طبیعت، تمدن و دانشی عظیم را پدید آورده و بر‏‎ ‎‏پایه آن فرهنگ و روابط جدیدی را آفریده است. گستره تحولات ایجاد شده در رویه و‏‎ ‎‏جوهر فرهنگ و روابط اجتماعی به تعارض صوری میان باورهای بوده و هست انجامیده‏‎ ‎‏و نزاعی بین سنت و مدرنیسم پدید آورده است. پرسشهای فراوان و فربهی که از کاشت‏‎ ‎‏بذرهای نوگرایی روییده شده، اینک دلمشغولی کسانی را باعث شده است که حفاظت از‏‎ ‎‏سنت قویم را ستون جان و آرمان خویش کرده اند.‏
‏‏از میان سنتهای فراوان مورد هجوم، این سنت دینی ـ شیعی ماست که همچنان با‏‎ ‎‏اقتدار باقی مانده و توانسته است خود را رقیب یکه و توانمند تمدن غرب فرانماید و در دل‏‎ ‎‏این حریف قوی هول و هراسی پایان ناپذیر بنشاند. قوت و قدرت این سنت وامدار‏‎ ‎‏درونمایه های فرهنگ و اندیشۀ شیعی است و راز ماندگاری و نامیرایی آن توانایی اسلام‏‎ ‎‏برای اداره جامعه و پاسخگویی و گره گشایی به مشکلهای انسان این جهانی، در سایه‏‎ ‎‏مفهوم بی بدیل امامت، ولایت و اجتهاد در عصر غیبت است. شیعه با بهره گیری از‏‎ ‎‏فرایند اجتهاد به معنای روش نواندیشی و نوفهمی متون دینی توانسته است در گذر زمان‏‎ ‎‏طراوت و تازگی خود را حفظ کند و در چنبره حوادث زمانها و مکانها نپوسد و جاودانه‏‎ ‎‏بماند. امّا بروز حوادث و تحولات گفته آمده در سده های اخیر باعث شده است تا‏‎ ‎‏بازنگری در بایسته ها و کاستیهای فرایند اجتهاد در وجدان بیدار عالمان فرهیخته ضرورت‏‎ ‎‏پیدا کند، حتم و ضرورت این نگاه نو آنگاه صد چندان شده که با بصیرت و اقتدار حضرت‏‎ ‎‏امام خمینی(س) اندیشۀ ضرورت حکومت اسلامی شکل گرفت و با پیشوایی بی نظیر‏‎ ‎‏همان ابر پارسای مقتدر و شهادت خواهی و فداکاری مردان و زنان صالح این دیار،‏‎ ‎‏اندیشه و تئوری حکومت اسلامی به واقع گرایید، و شجره طیبه جمهوری اسلامی سر از‏‎ ‎