مطالعه تطبیقی نکاح مسیار براساس مذهب امام شافعی (رض) و فقه امامیه (شیعه) و حقوق ایران

توضیح

نکاح مصدر ثلاثی از نکح، ینکح، نکاحا و به معنای جمع دو چیز با هم است. نکاح از دیدگاه علماء به معنای عقد و زناشویی است. مسیار بر وزن مفعال یعنی مردی که زیاد رفت و آمد می‌کند و از کلمه السیره از مصدر تسیار به معنای نوعی راه رفتن گرفته شده است شاید اصل نامگذاری آن از سیر یعنی رفتن نزد زن در شب یا روز باشد و اصولا اصطلاحی عامیانه بوده که در کشورهای حاشیه خلیج فارس و در عربستان سعودی به این اسم رواج دارد و بنابر تعریفی که در مجمع فقهی مکه مکرمه از آن ارائه داده اند ازدواجی است دائمی با همان ارکان و شرایطی که نکاح دائم دارد با این تفاوت که زن از برخی از حقوق خود مانند نفقه، مسکن، و قسم (نوبت شب) صرفنظر و گذشت می‌کند و آن را در اختیار شوهر می‌گذارد که هر وقت برای او میسر شد به او سر بزند. برخی نیز گفته اند مسیار کلمه ای عربی است که به لهجه اهل بادیه باز می گردد و منظور از آن رفتن به سوی زن و خوشحال نمودن وی می باشد. برخی دیگر معتقدند ازدواج مسیار پدیده ای جدید می باشد که ابتدا در منطقه عربستان سعودی ظهور پیدا کرده و سپس در سایر مناطق و کشورها رواج یافته است. اما عده ای ازدواج مسیار را دارای سابقه تاریخی دانسته و در این زمینه به برخی از متون فقهی استناد نموده اند. مطالعه تطبیقی حکم این موضوع در فقه امام شافعی (رض)، فقه امامیه و حقوق مدنی ایران و تبیین نقاط اشتراک، افتراق و اختلاف آن و نظرات موافقین و مخالفین این عقد در این مذاهب از جمله مسائلی است که این پایان نامه در پی پاسخگویی به آنها می‌باشد. این عنوان موضوع و ماهیتی جدید در فقه است. گرچه مطالبی در این باب نوشته شده لکن هنوز جوانب پنهانی در آن وجود دارد که روشن سازی این جوانب در فقه امام شافعی ( رض )، فقه امامیه و حقوق مدنی ایران حائز اهمیت فراوانی می تواند باشد. هدفهای این تحقیق عبارتند از بررسی ویژگیهای نکاح مسیار و دلایل فقهی آن، بررسی آراء فقهاء و جواز آن برای روشن شدن موضوع و بررسی تطبیقی این عقد در مذهب امام شافعی ( رض )، فقه امامیه ( شیعه ) و حقوق مدنی ایران.در مجموع در باب نکاح مسیار سه دیدگاه مختلف وجود دارد. برخی آن را جایز شمرده و برخی آن را تحریم نموده و برخی دیگر در خصوص آن سکوت کرده و توقف نموده اند.
واژه‌های کلیدی: نکاح