واکاوی ارث حمل در طیف تکنیک‌های نوین باروری

توضیح

همگام با گسترش دانش پزشکی در زمینه درمان ناباروری زوجین، مسائلی فقهی و حقوقی پیرامون آن در ذهن ایجاد میشود. با عنایت به این مهم که "ارث " از جمله حقوق مدنی حمل به شمار میرود، لذا این سؤال مطرح میشود که کودک متولدشده از اقسام تکنیک های باروری از لحاظ وراثت چه وضعیتی خواهد داشت؟ بنابراین هدف از این پژوهش، نقد و بررسی حکم ارث حمل در طیف تکنیک های نوین باروری از منظر فقه و حقوق می باشد. روش اصلی گردآوری مطالب، روش کتابخانه ای و اسنادی می باشد و شیوه ی نوشتار حاضر، توصیفی – استدلالی و تحلیلی – تفسیری است. نتایج حاصله بیانگر آن است که نسب از جمله موجبات تحقق ارث به شمار می رود و با توجه به اینکه منشأ نسب، تکوّن انسان از ترکیب نطفه زن و مرد است، نسب حمل در تکنیک های نوین باروری به صاحبان اسپرم و تخمک ملحق میشود و ارث هم میان آنان برقرار خواهد بود. در تکنیک نوظهور پیوند تخمدان یا پیوند بیضه پس از انجام پیوند، عضو الحاقی به منزله ی عضو اصلی بدن گیرندۀ عضو محسوب میشود و از آنجا که پس از پیوند، تخمک یا اسپرم در بدن گیرندۀ عضو ایجاد میشود لذا نسب کودک پدیدآمده از این تکنیک به زوجین مذکور برمیگردد و ارث میان
آنها مانند سایر اولادشان برقرار است.
واژه‌های کلیدی: حمل، نسب، ارث، تکنیک‌های نوین باروری