بررسی حقوق شهروندی از منظر فقه جزایی اسلام و حقوق کیفری ایران (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

حقوق شهروندی در تمایل عبارت (امروزه شهروند به کسی گفته می شود که دخل آن شهر و کشور باشد) مجموعه‌ای از حقوق و امتیازاتی است که در نظام حقوقی هر کشور به شهروندان اختصاص پیدا می‌کند. امروزه شهروند به کسی گفته می‌شود که اهل آن شهر و کشور باشد. اسلام به مبانی و جنبه‌های گوناگون حقوق شهروندی توجه ویژه نموده و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز به عنوان یکی از مترقی‌ترین قوانین اساسی، گامی مهم درجهت تبیین حقوق ملت بر داشته است، اگر چه در قانون اساسی واژه حقوق شهروندی و شهروند به کار نرفته است، ولی از تعبیراتی چون حقوق ملت، حقوق عامه، استفاده شده است. بخش مهمی از اصول قانون اساسی در زمینه حقوق مدنی و سیاسی به حقوق قضائی مربوط می‌شود. لذا ابتدا با تعریف های مفهومی و مصداقی حقوق شهروندی وبا احصای مصادیقی از این حقوق در فقه جزایی اسلام وحقوق موضوعه جمهوری اسلامی ایران به تتبع در آرای فقیهان امامیه پرداخته، و با انتخاب فرضیه ابتنای حقوق شهروندی بر عدالت و کرامت انسان، به نتایج مهمی از حقوق شهروندی در ایران و اسلام دست یافته، تا از این رهگذر حقوق شهروندی رادر قوانین کیفری به ویژه در مرحله تعقیب و کشف جرم و تحقیقات مقدماتی، نهادینه نموده، و چالش های تقنینی، قضایی، اجرایی، سازمانی، تبیین و راه های برون رفت از این چالش ها شناسایی، و در صورت تعارض ظاهری با حقوق شهروندی، با استفاده از قواعد حاکم خصوصا قاعده دراء و تقدم اهم بر مهم به عنوان یک اصل عقلایی، نقش موثری در قابلیت انطباق با تحولات و مقتضیات زمان، ایفاءنماید. و ضمن توجه به شاخصه عدالت وکرامت، بر رعایت حقوق شهروندی به عنوان یکی از مهمترین ملاک ها و معیارها، جهت وضع و تدوین و اجرای قوانین کیفری در ایران تاکید نموده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی حقوق شهروندی در حقوق کیفری ایران و انتخاب نسبت عموم و خصوص من وجه و مقایسه آن با فقه جزایی اسلام به روش توصیفی- تحلیلی وبه صورت جمع آوری اطلاعات کتابخانه‌ای وبا استفاده از منابع معتبر فقهی و حقوقی انجام شده است.
واژه های کلیدی: شهروند، حقوق شهروندی، قانون اساسی، حقوق عامه، حقوق کیفری ایران.