بررسی فقهی اصلاح ژنتیکی انسان

توضیح

این پایان نامه با عنوان "بررسی فقهی اصلاح ژنتیکی انسان" در راستای تبیین و توصیف اصلاح ژنتیکی و قابل تغییر بودن آن و همچنین بررسی ادله فقهی آن نگاشته شده است. برای رسیدن به حکم فقهی مباحث مستحدثه، بدون شناخت صحیح موضوع، امکان پزیر نیست. بنابر این ضرورت و اهمیت برای موضوع شناسی غیر قابل انکار است. علم ژنتیک شاخه ای از علوم زیست شناسی است که از توارث و گوناگونی موجودات زنده بحث می کند.این علم از عوامل بیماری زا جلوگیری می کند و تمام بیماریهای ژنتیکی حتی در دوره جنینی نیز قابل درمان خواهد بود. در بررسی های فقهی در مورد جواز یا عدم جواز اصلاح ژنتیکی انسان، سه نظریه وجود دارد؛جواز،عدم جواز و قائلین به تفصیل.عده ای با استفاده از قاعده اولیه که مستفاد از عمومات و اطلاقات می باشد،قائل به جواز شدند.گروه دوم با ادله فقهی مانند سد ذرایع و قیاس،حرمت این عمل را قائل شدند و اما قائلان به تفصیل با نقد ادله هردو گروه قائل به حرمت ثانوی اصلاح ژنتیکی انسان شدند. در ادامه اصلاح ژنتیکی بدن،خلقیات و انتقال ژن به بیمار و همچنین رضایت و عدم رضایت بیمار از نظرادله فقهی مورد نقد و بررسی قرار گرفته و به این نتیجه رسیدیم که اصلاح ژنتیکی چون به عنوان درمان حساب می شود بنابر ادله وجوب حفظ نفس کاربردش از نظر فقهی بلا اشکال است. در مورد مسئله ضمان پزشک در صورت عدم موفقیت و ایجاد خسارت به نظرات فقها اشاره شد که مشهور استناد به روایات، قاعده فقهی، عقل و اجماع، تعهد پزشک را (تعهد به نتیجه) و غیر مشهور نیز با استناد به روایات دیگر و قاعده عقلی قائل به (تعهد به وسیله)شدند. ادله هر دو گروه نقد و بررسی شد و به این نتیجه رسیدیم:بطور مطلق هیچ یکی از این نظریات مورد قبول نیست زیرا در مورد بیماریهای مانند سرطان،سکته قلبی، سکته مغزی و جراحی های خطرناک بخاطر احتمال مشکلات غیری منتظره نمی شود قائل به نتیجه شد ولی در بیماریهای مانند جراحیهای زیبایی و پلاستیکی و... باید قائل به نتیجه شد برای این که بیمار نظرش به نتیجه مطلوب است.درآخرهم با ادله فقهی(آیات ،روایات و سیره)ثابت شدکه تعیین و تشخیص ضمان پزشکی بااهل خبره است.
واژه‌های کلیدی: اصلاح ژن، ضمان طبیب، رضایت بیمار، شبیه‌سازی، اصلاح ژنتیک، ژن‌درمانی.