عنوان
تشبه به کفار و پیروی از آنان
نویسنده
اصطلاحنامه
ناشر
فصلنامه فقه اهل بیت، پاییز 1377، شماره 15، ص.: 25-40.
تاریخ نشر
1377
توضیح
(33) حتی میتوان گفت که تشبه به کفار و پیروی از آنان بدون انگیزه فوق هم حرام است؛ زیرا این کار یکی از مصادیق گمراهی و فساد است و آیات و روایاتی از جمله آیات زیر، برحرمت آن دلالت دارند: 1. حکم مذکور در صورتی است که فرد، قصد تشبه به کفار و تبعیت از آنها را به طور مطلق در تمام کارها داشته باشد؛ اما اگر چنین قصدی نداشته باشد، بلکه صرفا عملش شبیه عمل آنهاباشد، در این صورت روایاتی وارد شده کهدلالت برممنوعیت دارند. ب. شیخ صدوق)ره( در خصال در ضمن حدیث چهار صد گانه از ابی، از سعد، از یقطینی، از قاسم بن یحیی، از جدش حسن بن راشد، از ابوبصیر و محمد بن مسلم نقل میکند که امام صادق)ع( فرمود: پدرم از جدم، از آباء خود خبر داد که امیر المؤمنین)ع( در یک مجلس چهارصد باب از اموری که اصلاح دین و دنیای مؤمن در آنهاست، به اصحاب خویش آموزش داد تا اینکه فرمود: مسلمان درحالی که در پیشگاه خداوند عزوجل ایستاده، هیچگاه دو دستش را بر روی یکدیگر قرار نمی دهد، تا به این وسیله از کفار )یعنی مجوسیان( پیروی کرده باشد. (44) اما مرحوم صاحب جواهر در پاسخ از این اشکال آورده است:»هیچ مانعی درحرمت تشبه به مجوس به جز مواردی که توسط دلیل، خارج شده وجود ندارد و یا دست کم در مورد بحث، گفته شود که تشبه به مجوس حرام است؛ زیرا به عنوان علت برای نهی که ظهور در حرمت دارد، واقع شده است.