ملاک و گستره حضور زنان در اجتماع از دیدگاه فقه امامیه و حقوق ایران (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

تحقیق حاضر در پی تببین ملاکات و گستره حضور مجاز زنان در جامعه است. در ابتدا با مفهوم ملاک، زن و... آشنا می¬شویم و جستاری مختصر در پیشینه حضور زن در جامعه در طول تاریخ خواهیم داشت. سپس با تبیین مصادیق مختلف حضور زن در جامعه، حکم این حضور را به پنج دسته احکام تکلیفی تقسیم کرده و نظریات فقها و حقوقدانان را در آن مطرح می¬کنیم.این ملاکات از آن جهت که رعایت برخی از آنها بر همه زنان واجب است و برخی از آنها مختص به گروه¬های خاصی از زنان است در دو مبحث مجزا مورد بررسی قرار گرفته است. ملاک¬های عمومی حضور مجاز همه زنان در جامعه، شامل حفظ عفت در پوشش و عدم تبرج و نیز حفظ عفت در تکلم و برخورد با نامحرم می¬باشد. ملاکی که مخصوص به حضور هر یک از اصناف فقهی زنان شامل زوجه، مطلقه رجعیه در زمان عده و دختر و سایر زنان در جامعه می¬باشد، موضوع اعتبار اذن شوهر یا پدر است که در مورد هر یک از آنها مستقلا بحث شده است. همچنین استثنائات ملاک حضور مجاز زوجه دائم در جامعه که شامل عدم تنافی لزوم اذن شوهر با قاعده نفی حرج، قاعده سهولت و حسن معاشرت زوج و نیز شرط ضمن عقد می¬باشد، به طور جداگانه مورد کنکاش قرار خواهد گرفت. با توجه به اینکه پژوهشی مفصل در زمینه دیدگاه شارع درباره حضور زن در جامعه انجام شده، می¬توان گفت: در خصوص حضور زنان در جامعه دو دسته از نصوص وجود دارد که برخی از آنها دال بر رضایت شارع از انجام فعالیت¬های اجتماعی توسط زنان می¬باشد و برخی از آنها بر توصیه شارع به ماندن زن در منزل دلالت می¬کند. در صورتی که از جهت سندی این دو دسته روایات، به یک درجه از اعتبار باشند، باید به طریقی بین این دو دسته روایات جمع نماییم تا مجبور به طرح یک دسته از روایات نشویم. آنچه به نظر نگارنده می¬رسد بهترین وجه جمع بین این دسته روایات این است که بگوییم روایات دسته دوم ناظر به بیان وظیفه اصلی زن در تربیت جوامع انسانی است که با حضور در منزل این مهم تحقق می¬یابد. اما روایات دسته اول ناظر به مواردی است که اولا انجام فعالیت¬های مزبور بر وظیفه اصلی زن تأثیر سوء نگذارد، ثانیا در انجام آن فعالیت ضرورت یا مصلحتی وجود داشته باشد
واژه های کلیدی: نقش زنان، نظام حقوقی، فقه جعفری، حق کار، قضاوت، عفت، جامعه پذیری