طراحی شرکت تعاونی قابل عرضه در بورس بر اساس فقه امامیه (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

بخش تعاون به‌عنوان یکی از بخش‌های اقتصاد در اصل 44 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ذکرشده است. بر همین اساس شرکت‌های تعاونی متعددی در کشور شکل‌گرفته و فعالیت می‌کنند. بااین‌حال شرکت‌های تعاونی با مشکلاتی مواجه هستند که برخی از آن‌ها به ساختار درونی شرکت‌ها برمی‌گردد. لذا امروزه در دنیا شاهد شکل‌گیری انواع تعاونی‌های نوع جدید هستیم که با تغییر ساختار خود سعی در رفع برخی مشکلات خود نموده‌اند. یکی از انواع تعاونی‌های نوع جدید، تعاونی‌های سهامی هستند. بر همین اساس این پایان‌نامه به این مسئله پرداخته که چگونه یک تعاونی می‌تواند سهام خود را در بورس عرضه کند، ولی همچنان به اصول تعاون پایبند باشد. برای این کار تجربه کشورهای مختلف بررسی شد و انواع مدل‌های تعاونی نوع جدید موردمطالعه قرار گرفت و مدل نهایی استخراج شد. این مدل شامل سه رکن اصلی ذینفعان، حقوق ذینفعان و نوعی سهام خاص است. ذینفعان شرکت به دو گروه سرمایه‌گذاران خارجی و اعضا تقسیم می‌شوند که همه ذینفعان دارای حق رأی مساوی هستند و اعضا و ذینفعان به میزان فعالیت سودآور خود در سود نهایی سهیم هستند. سهام این شرکت در بورس عرضه می‌شود و دارندگان آن مالکان مشاع شرکت هستند. با توجه به تعریف روابط جدید حقوقی، عنوان شرکت "شبه تعاونی قابل‌عرضه در بورس" برای این شرکت مطلوب‌تر است. درنهایت مدل استخراج‌شده، بر اساس فقه امامیه موردبررسی قرار گرفت و بدین نتیجه رسیدیم که به‌کارگیری این مدل ازلحاظ شرعی بلامانع است.
واژه‌های کلیدی: شرکت تعاونی، بورس اوراق بهادار، فقه جعفری، تعاون، شرکت تعاونی، شرکت سهامی، بورس، سهام، بنگاه های اقتصادی، تعاون، سودآوری، سرمایه گذاری