بررسی احکام حقوقی و عرفی فرزندان نامشروع در جمهوری اسلامی ایران و رویکرد نحوه حضانت آنها

توضیح

بحث پیرامون فرزندان مشروع و نامشروع در عرف و قانون، طی بازه‌های زمانی مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. نظرات در این حیطه معمولاً بر دو قسم است. گروهی معتقدند کودکان نامشروع می‌بایست به ابوین طبیعی خود ملحق شوند و نبایست این اطفال را از حقوق خود محروم ساخت اما گروه دوم بر این باورند کودکان طبیعی تنها از توارث، قضاوت، شهادت و امام جماعت بودن محروم هستند و اعتقاد دارند این موارد در مقابل دیگر حقوق ایشان قابل چشم‌پوشی است. به هر ترتیب محقق در این پژوهش سعی کرده، از تکرار مکررات و بررسی نظریه‌های مختلف که بارها توسط محققان محترم دیگر انجام شده، پرهیز کند و با استفاده از پرسشنامه به صورت مستقیم با این اطفال و والدین ایشان، اطلاعات کسب کند و به طریقی نوین این افراد را مورد مطالعه قرار دهد و مشکلات ایشان را نه فقط از طریق قانون، بلکه از نگاه افراد آسیب‌دیده هم مورد بررسی قرار دهد که به این موارد در خلال مقاله به صورت مبسوط اشاره شده است.
واژه های کلیدی: حضانت، فرزندان نامشروع، ولد الزنا، وطی به شبهه، تلقیح مصنوعی.